Vrijheid Blijheid

Ik heb de kinderachtige neiging om de spin aan de muur op te hangen als een soort overwinningstrofee. Dat doen die jagers ook met een gewei, nadat ze harteloos met een vuurwapen bambi overhoop hebben geknald. Alleen om die reden al, zie ik er toch maar vanaf. Ik heb het niet zo op nutteloos geweld. Trots op dat mijn prooi verslagen is ben ik echter wel.

Het geweld wat Theo vandaag heeft moeten plegen om de spin te verwijderen was wel nuttig. Ik heb mijn gehemelte weer terug. Ik hoef deze niet langer te delen met een metalen plaat inclusief pootjes. De spin ziet er in mijn hand maar treurig uit. Als een smerige parasiet zonder gastvrouw. Sorry hyraxbeugel, er is geen plek meer voor jou in mijn leven, en zeker niet in mijn mond. Je dagen van terreur zijn aan een einde gekomen. Vandaag heb ik 90 minuten met mijn mond wijd open achterover op een stoel moeten liggen om dit resultaat te kunnen bereiken.

Je kan je wellicht het gevoel in mijn stijve kaak voorstellen onder andere door de fijne plastic mondspreider en proppen watten in mijn mond, terwijl er aan mij gesleuteld werd. In anderhalf uur tijd is de spin verwijderd, zijn er metalen banden om mijn bovenkiezen bijgekomen, heb ik er slotjes bij gekregen op de tanden in mijn onderkaak en heb ik blauwe seperatie elastiekjes gekregen tussen mijn kiezen daar. Volgende week worden die elastiekjes vervangen door dezelfde metalen banden die ik ook boven heb gekregen. Oftewel ik sta weer helemaal  lekker strak. In tegenstelling tot mijn leeftijdsgenootjes niet van de pillen die ik mee heb gesmokkeld naar het bevrijdingsfestival (overigens ben ik te braaf voor drugs, ik heb ze nog nooit gebruikt).

Vrijheid blijheid zeggen ze toch?  Wel ondanks dat ik zeer gelukkig ben om van de spin af te zijn, ben ik wat minder gelukkig met het brandende gevoel en de dode lap verdoofd vlees, die mijn tong zou moeten voorstellen in mijn mond. Het lijkt wel alsof ik weer een heel ander gebit aangemeten heb gekregen.

Misschien klink ik een beetje pessimistisch vandaag en dat op een dag van vreugde en vlaggen hoogstok. Mijn welgemeende excuses daarvoor. Ik heb honger als een malle en dat werkt mijn humeur altijd een beetje tegen. Ik ben weer af bij vloeibaar voedsel. Geen zorgen het went wel weer. Geloof mij ik heb er inmiddels genoeg ervaring mee. De oude Nikki komt vanzelf wel weer naar boven drijven. Geef het wat tijd, dat ga ik ook doen.  😉