Achter slot en grendel

Slotjes wat een hypocriete naam voor een beugel. Mijn mond is momenteel beter bewaakt met dikke ijzeren tralies dan een staatsgevangenis. Ik had geen idee dat er zoveel metaal in een mond zou passen. Maar we moeten het er maar mee doen. Stiekem ben ik ook wel blij met mijn nieuwe fietsenrek. Door de operatie en de spin (die nog steeds een prominente plaats in beslag neemt) zijn er meerdere spleetjes tussen mijn tanden ontstaan, en staan ze nu even scheef als de toren van Pisa.

Met knikkende knieën zat ik vanochtend weer bij Theo in de stoel. “Heb je er zin in?” Dat werd mij gevraagd. Voordat ik kon antwoorden werd er een mondspreider en een prop watten in mijn keelgat gestoken en kreeg ik uitleg over de plaatsing van de slotjes. Tussen de “Hier komt de gel, hier komt het lampje, we gaan nu het draadje over de slotjes plaatsen, wees maar niet bang ik ga nu de draden doorknippen met deze nijptang” en mijn oh mijn god gezichtsuitdrukkingen door werd mij een poetskalender in handen gedrukt, en twee roze tabletjes om plak mee te verklikken. Ik kreeg ook nog een tandpastaatje, en een spiegeltje mee. Jammer genoeg geen stuiterbal want ik voelde mij wel weer even kind haha. Vanavond mag ik een paracetamol innemen tegen jawel de “spierpijn in mijn tanden”. Welkom terug in het tienerbestaan.

Vandaag wil ik in mijn blog het graag met jullie hebben over eigenwaarde. Ofwel ben je tevreden met de persoon die je bent? Voor de start van project x zat ik bomvol zelfvertrouwen. Sommige mensen misplaatste het zelfs voor arrogantie. Als je lekker in je vel zit straal je dat ook uit. Als vanzelfsprekend zaten er weleens momenten bij waarop ik mij, wat minder voelde. Dat is menselijk. Sinds project x is mijn zelfvertrouwen flink gedaald. Het enige stukje onzekerheid wat ik bij mij droeg (mijn overbeet) heeft tot nu toe enkel geleid tot pijn. Zowel fysiek als mentaal. Wat zonde, want het is toch kick-ass wat ik hier aan het doen en delen ben? En ik ben toch geen onzekere tiener meer? Ik ben een volwassene!

Ik weiger mij sinds vandaag nog te schamen voor de stappen die ik zet. Werken aan zelfvertrouwen doe je met vallen en opstaan. Ook jou roep ik op om je niet langer te verschuilen, achter welke (zelfgebouwde) tralies dan ook. Wees de persoon die je wil zijn en straal. Niets is mooier dan een glimlach. Met of zonder beugel. Praten over je onzekerheden en er aan werken maakt mij sterker dan ooit. Dat gun ik jou ook! Vind je innerlijke kracht. Wilde je altijd al stoppen met roken? Doe het! Wil je al een tijd afvallen, start vandaag! Laat anderen en hun mening jou niet langer beïnvloeden om de persoon te worden die je al was en nu nog moet omarmen.

En laat je zeker niet klein houden, door niemand niet.

 

 

Reacties

reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: