De martelfolder

Ik kon vannacht niet slapen. Een week geleden heb ik Bob de bouwer ontmoet. Vandaag ben ik terug in zijn behandelkamer. Bob is de baas over mijn nieuwe gezicht. Met een grote glimlach drukt hij mij zijn renovatieplan in de handen. Het is een groene folder. Vol trots legt hij mij uit hoe hij gaat beginnen met het oprekken van mijn bovenkaak. Terwijl mijn gezicht wit wordt en ik de kamer zie draaien, hoor ik ergens vaag op de achtergrond Bob door ratelen. “Geen zorgen mevr. De Graaf, u voelt er niks van we brengen u netjes onder narcose”. Vanuit mijn ooghoeken zie ik mijn vriend Alex zitten. Die ziet inmiddels even groen als de folder.

Bob gaat 7 november in het bot bij mijn gehemelte snijden. Dat is nodig om de bovenkaak te verzwakken. Op mijn gehemelte krijg ik een metalen-plaat met pootjes. De pootjes worden aan mijn kiezen bevestigt. In het midden van de plaat zit een schroef die moet ik per millimeter gaan aandraaien zodat in mijn bovenkaak ruimte ontstaat voor mijn onderkaak. Het doet me denken aan museum de gevangenpoort in Den Haag. Daar werden krijgsgevangen ook langzaam uit elkaar gereten met een dergelijk soort apparatuur.

Bob is best aardig. Ik leg Bob uit dat ik niet zit te wachten op een kin die uitkomt recht onder mijn neus. Bob begrijpt dat ik er niet uit wil komen te zien als de heks uit Hans en Grietje. Maar iets beloven kan hij niet. Bob kan mij niet voorspellen hoe ik eruit ga komen te zien. Hij drukt me wel op het hart dat dit een noodzakelijke operatie is. “Als u dit niet doet verzwakken uw tandzenuwen. Uw kaak gaat verder verzakken en u kunt niet meer eten zonder pijn”.

Bob heeft gezien dat mijn ondertanden recht in mijn gehemelte staan. Voor Bob kan ik mij niet verstoppen. Ik sla mijn ogen neer. Of ik nog naar hem kan lachen is de vraag. In een flits denk ik aan hoe benauwd ik het heb ’s nachts omdat ik door de stand van mijn kaak niet goed ademhaal. Tranen rollen over mijn gezicht. Ik heb ja gezegd en mijn keus gemaakt om project x aan te gaan. Ik heb gekozen voor mijn gezondheid. Het voelt als een opluchting. Spannend vind ik het wel.

Bob zegt dat hij mij zo goed als mogelijk gaat helpen. Hij heeft de aanvraag bij de zorgverzekeraar met spoed ingediend. Dit zodat 7 november hopelijk vast gaat komen te staan en ik niet een milkshake hoef te drinken als kerstdiner. Mijn project X is nu afhankelijk van een ja of nee keuze van een mogelijke uitzendkracht bij Ditzo. Keuren jullie het goed zodat ik weer lekker kan slapen de komende tijd a.u.b.?

Nu ik toch mijn tweede blog aan het schrijven ben wil ik even ingaan op hoe bijzonder ik het vind om zoveel steun te krijgen uit diverse (onverwachte) hoeken. Het heeft me ontroerd en geraakt. Wauw! Bedankt oud klasgenootjes, huisgenootjes, oud collega’s, collega’s, vrienden. vriendinnen, (schoon)familie, kennissen en anonieme lezers! Dankzij jullie heb ik het gevoel dat ik de wereld aan kan. Dus de grote renovatie moet nu zeker gaan lukken! Want ik ben Nikki niet zonder jullie 🙂

dsc_0612 dsc_0611 dsc_0610

Reacties

reacties

2 gedachtes over “De martelfolder”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: