Twee weken zijn verstreken sinds de operatie. Ik kan niet zeggen dat de tijd voorbijgevlogen is. Sommige dagen voelde echt aan als een bodemloze put. Tijd ging tergend traag, maar toch zijn we nu wel alweer twee weken verder. Nog zes weken te gaan en dan mag ik voor het eerst proberen te kauwen.
Inmiddels heb ik een aardig eetpatroon ontwikkeld. Mijn eet ritueel bestaat uit ontbijten met Brinta, Hero FruitOntbijt, Goedemorgen drinkontbijt van Vifit, een smoothie van fruit en groentesoorten of een zelfgemaakte mugcake van havermout, geprakte banaan en ei. Het liefste grijp ik in de ochtend nog naar iets vloeibaars omdat dan mijn kaken nog erg stijf zijn en op gang moeten komen. Via een rietje een papje opslurpen gaat makkelijker dan met een theelepeltje iets opeten. Ik belast mijn kaken daar minder mee omdat ik minder vaak mijn mond open en dicht hoef te doen.
In de middag drink ik een soepje of een Opkikker bouillon van Maggi en week ik twee witte bolletjes in de soep. Een bolletje met roomkaas en een met smeerkaas. Op de een of andere manier zijn dat de smeersels die nog wel lekker zijn in combinatie met soep. Een geweekt bolletje pindakaas of een geweekt bolletje chocoladepasta met tomatensoep smaak lijkt mij echt een nachtmerrie. De bolletjes scheur ik in hele kleine stukjes, doop ik in de soep en kan ik dan makkelijk doorslikken.
In de avond eet ik prakjes bijvoorbeeld aardappelpuree met jus en gestampte groenten of gemalen pasta met een sausje en vis. Op www.smikkels.nl staan veel babyvoeding recepten die makkelijk te realiseren zijn. Meestal kook ik zelf, maar als het een vermoeiende inspannende dag was dan heb ik weinig puf of inspiratie en kies ik de gemakkelijke weg, namelijk gewoon een potje babyvoeding van de winkel. Tijdens mijn prakje mogen de elastieken die mijn kaken dragen van de beugel af worden gehaald. Als ik toch een prakje eet uit een babypotje dan probeer ik deze wat meer smaak te geven met kruiden. Geprakte fetakaas is ook een favoriet om eten mee op te pimpen.
Als ik zin heb in wat lekkers eet ik met een theelepeltje wat vla of week ik wat speculaasjes in de thee.
Dokter Frankenstein heeft gister de laatste hechtingen uit het tandvlees verwijderd. Daardoor trekt de wond minder. De mondhygiëniste heeft de aanslag van het mondspoelmiddel zo goed als mogelijk verwijderd. Omdat mijn mond niet ver genoeg open kan moet ik nogmaals terugkomen zodra dit wel lukt. Ik mag vanaf heden weer mijn tandenpoetsen met een normale tandenborstel! Ik ben bang dat ik wellicht wel gaatjes heb opgelopen, dus zodra mijn mond weer ver genoeg open kan moet ik ook op controle bij de tandarts. De elastieken mogen in principe uit bij het tandenpoetsen en bij het eten. Omdat mijn kaak aanvoelt als een baksteen iedere keer als de spieren niet geholpen worden door elastieken, doe ik ze enkel uit bij het tandenpoetsen en bij het avondeten.
Soms viert mijn kin spontaan een feestje. Het voelt als kleine explosies in mijn gezicht. Uit het niets begint mijn kaak een soort spastische trekjes te vertonen en tintelt alles. Ik hoop en ik denk dat dit zenuwen zijn die weer actief worden.
In de avonden wissel ik de bank af met het bed. Als ik te lang op mijn rug lig ontstaat er een enorme druk op mijn oren, nek en hoofd. Het voelt dan aan als een oorontsteking of als vergeten te kauwen op kauwgom in het vliegtuig terwijl je land of opstijgt. Alles zit dicht. In de avonden heb ik dan ook het meeste last van pijn. Overdag is het meer een kramp in mijn kaken en in de avond zijn het echt scherpe steken die ik voel in vooral mijn oren. Volgens dokter Frankenstein is dit gebruikelijk na een kaakoperatie. Ondanks dat ik rechtop slaap stijgt alle druk naar de wond omdat je in een positie ligt. Gelukkig begint de pijn overdag af te nemen. Ik drink geen 3 zakjes ibuprofen meer van 600 milligram op een dag. Hooguit eentje als het echt niet anders kan.
Omdat ik mij erg opgesloten voel in huis loop ik soms met Alex een rondje om de flat. Het is fijn om zo toch even een frisse neus te halen.
Af en toe krijg ik ziekenbezoek dat vind ik erg gezellig. Naast Alex zijn dat mijn enige sociale contacten op dit moment. Praten gaat al erg goed, maar dat is ook mijn valkuil. Bezoek is erg leuk en praten ook maar ook nog erg vermoeiend. Ik ben helemaal gesloopt daarna en moet er echt van bijkomen. Momenteel dus nog even rustig aan doen voor mij en goed mijn grenzen bewaken.
Mocht je echt om bezoek verlegen zitten, let me know 🙂
Je hebt weer leuke recepten/maaltijden voor jezelf gemaakt en weer goed uitgewerkt wat je lekker vindt, zo gaat ie goed!
Die kleine explosies in het gezicht, zijn dus waarschijnlijk een goed teken? Dus hopelijk komt dat ook weer allemaal goed.
Ook al gaat het soms traag, je komt er wel … Voor de volgende weken: sterkte.
Hey Esther,
Dank je wel weer 🙂 Ik ga een heel creatief proces door met koken haha. Ik weet niet zeker of die tintelingen een goed teken zijn, ik probeer ze wel zo op te vatten. De geest is vaak sterk, en als ik het positief benader dan zal het hopelijk ook positief zijn 😉 Ik heb veel lieve mensen om mij heen dus ik hoef mij niet alleen te voelen 🙂 Momenteel ben ik bezig om de blogs om te toveren naar een boek. Linksboven vind je al een teaser! Deze zal volgend jaar uitgegeven gaan worden zodra mijn project ook ten einde is gekomen. Genoeg leuke afleiding dus!
Mooi mens, wat ben jij krachtig!
Jouw proces laat me denken aan het vasten. In verschillende religies heb je te maken met het vasten, je onthouden van de “lekkere dingen” om tot een innerlijke en hogere bewustwording tussen jou en het goddelijke te kunnen komen. Een transitie van het oude naar het nieuwe. In mijn woorden is het een innerlijke metamorfose wat jij ondergaat. Als ik jouw blog leest en vooral na een lange tijd lees ik kracht, dankbaarheid, en wijsheid. . mooi om te lezen.
Kijk er naar uit om jouw volgende blog te lezen!
Liefs,
Chaerrelle complimenten die zo lief zijn en ook nog eens van zo´n knappe en slimme vrouw als jijzelf komen neem ik maar wat graag aan haha 🙂 Bedankt voor je lieve woorden. Ik probeer het traject echt te zien als een reis naar een extra pure zuivere versie van mijn innerlijke zelf. Stapje bij stapje kom ik er wel. Het is niet altijd even makkelijk om krachtig te zijn, maar ik hoop middels mijn boek andere te gaan inspireren om dat te doen wat ze nooit eerder durfde! 🙂 xx